نگاه عکاسانه

بعضی نگاه ها به طبیعت کاملا شخصیه ! ...

به نظرم اگه بگیم عکاسی در کل همون نگاه عکاسانه است به اطرافمون، بیراهه نرفته ایم ...

عکسها : سید مصطفی زمانی

عکاسی مفهومی

در عکاسی مفهومی ، مفهوم در عکس اولین موضوعی است که باید به آن پرداخته شود .یک عکاس مفهومی تلاش می کند که قسمتی از پیام خود را به مخاطب منتقل کند این پیام می تواند یک جهت دادن سیاسی باشد یا تفسیر اجتماعی و حتی می تواند یک حس برانگیخته درونی و مبهم از احساسات فرو خفته مان باشد .تا این جا قضیه ، داستان مانند هنرهای انتزاعی است ولی بعد از آن عکس مفهومی تصویر یک نمود صریح و بی پرده از خود مفهوم نیست بلکه یک بیان کلی از ایده اصلی می باشد... کتاب عکاسی مفهومی نیما نیک نژاد

عکسها از سید مصطفی زمانی

عروسی مردگان

عکاس : سید مصطفی زمانی

ذهن گرایی

عکاس :سید مصطفی زمانی
نقد از :
اصغر خوش خلق :
انتزاع برای تکلم حادثه های روزمره، یگانه موردی ست که جواب می دهد...
تقریبا کل کادر را سیاهی فرا گرفته و این سیاهی برای روشنایی های کل کادر نیز باز زیاد است.
لکه های درون کادر از سیاهی ها به بیرون پاشیده اند و گویی انفجاری در تیرگی ها نشسته است...
حضور عناصر از جمله پیکره ی مبهم انسانی (در حد گمان) تقلایی برای وضوح خود نمی کند و گویی همواره خونسردی برای این هزل عصر باقی خواهد ماند.
پل به روشنایی نمی رسد و برش به نا کجای کنتراست شدید اثر می رسد.

امید امیدواری :
نمونه ای خوب برای عکاسی ذهنی و درون گرا که در ضمن ساختار اصولی بصری عکاسی را به هم میزند.

آلبوم

عکسها : سید مصطفی زمانی

نقد : محمد جواد شفیعیان :

سرگردان در جاده های مه گرفته...
نوعی گم گشتی ذهنیتی و جستجو گرانه که در پی مکان و زمان مشخصی نیست و در تعلیق خویش غوطه ور است. اتمسفرهای مکرری که سرشار از ایجاد حس و انتقال توام ، توهم، تنهایی، سرگشتگی است. سیالت ذهن مولف به گونه ای است که مخاطب خویش را در سفر مجازی خیال آلود خویش همراه سازد.
نکته آخر اینکه خلق اینگونه تصاویر جز اشراف کامل, بر اثر تجربیات مکرر حاصل خواهد شد و نوعی حس مشترک را از مخاطب خویش در درک صحیح اتمسفر تاثیرگذار آن طلب می کند.

موهوم

عکاس:سید مصطفی زمانی

نقد:

محمد جواد شفیعیان:

آنچه توسط مولف به تصویر کشیده شده, سادگی یک نگاه بر اساس کنکاش در فضاهای نامتعارف و آشنایی زدایی برای مخاطب است.
برای کم کردن تاثیر تیرگی های موجود در اینگونه ثبتها, اور اکسپوز (over expose) تعمدی, راه فراری برای تصویر گر است.
نقطه قوی سطح بدرستی و براساس بخش بندی طلایی قرار گرفته, و اهمیت بخشیدن به نسبتهای صحیح در ترکیب نکات پر رنگ این قاب هستند.
مجهول بودن زمان و مکان باعث می شود, علاوه بر تاثیر گذاری بیشتر, باعث غوطه ور گشتن مخاطب خویش در اتمسفر رمز آلود حاضر شود.
در جمع بندی کلی, خالق تصویر کوشیده با کاویدن در فضاهای جدید نوع نگاه خویش را نزد بیننده آن بسط و گسترش دهد, و جریان ذهنی خود را تا حد توان خود القائ کند.

امید امیدواری:

دگرگونی چهره‌ی واقعی هستی و رسیدن به زیبایی مدنظر هنرمند...

تماس

عکس : سید مصطفی زمانی

 نقد

سید ابراهیم پیره :

نگاه خاص آدمک ها و استفاده از بازی سایه های تشکیل شده در قاب شیشه و نگاه سرگردان آدمک اول و دستهایی که انگار برای گره خوردن پیش آمده اند ولی تلاشی برای رسیدن انجام نمی دهند و سایه هایی در گوشه و کنار عکس ما را با یک عکس مفهومی زیبا و معماگونه مواجه می کند که برای فهمیدن لایه های عمیق آن باید با دقت در المان های عکس خیره شد.

احسان قنبری فرد :

وقتی تماس به لمس تبدیل میشود، معنا عمیقتر شکل میگیرد, شبیه آنچه میکل آنژ بر سقف سیستین تصویر کرده بود, جان بخشیدن با یک لمس...

یک عکس یک نقد

پرنده نماد کسی است که رفته است. فضای کلی عکس در جهت تولید و تداعی حس مرگ و سرمای زمستانه ای که این احساس را تشدید میکند می کوشد. کنتراست بالای عکس تضاد لازم میان عناصر و زمینه را ایجاد کرده است. فضای واقع گرایانه را در تصویر شکسته است و سرمای موجود به همراه وجه حسی موجود به خوبی القا و برداشت می شود. ترکیب بندی عکس با توجه به جاگیری خوب عناصر قابل توجه و زیبا است.

عکس : سید مصطفی زمانی

نقد : خانوم شکوفه بیاتی