انتقاد واژه ای بسیار پیچیده است و معانی متعدد و گوناگون دارد. در زبان زیبایی شناسان که درباره هنر و نقد هنر صاحب نظرند, و در زبان منتقدان هنر, انتقاد به اموری دامنه دارتر از داوری صرف دلالت دارد. موریس وایتس, زیبایی شناس علاقه مند به نقد هنر, برای کسب اطلاع بیشتر, با برسی اینکه منتقدان هنگام نقد هنر چه میکنند, به جستجوی وسیعتری دست زد. او برای نمونه تمامی نقدهایی را که در باره هملت شکسپیر نوشته شده بود مطالعه کرد, وایتس پس از مطالعه همه کتابهای نقد که در سالهای متمادی درباره هملت نوشته شده بود, به این نتیجه رسید که منتقدان وقتی نقد می نویسند یک یا چند مورد از موارد چهار گانه زیر را مد نظر قرار میدهند: انها اثر هنری را توصیف, تفسیر و ارزیابی میکنند, و درباره آن نظریه پردازی میکنند, بعضی از منتقدان اصولا به نقد توصیفی می پردازند, عده ای دیگر توصیف میکنند اما عمدتا به عنوان وسیله ای برای پیشبرد تفسیرهایشان, و تعدادی هم چهار مورد را به کار می بندند.
وایتس درباره نقد نتیجه گیری هایی می کند, مهمترین نکته اینکه هر یک از این موارد چهارگانه جانشین نقد می شود و ارزیابی الزاما بخش ضروری نقد نیست. او دریافت که منتقدانی هملت را, بی انکه در مورد آن داوری کنند نقد کرده اند.
عکاس : سید مصطفی زمانی
